ปัญจมา

จากใจผู้เขียน ดิฉันเคยคิดตั้งแต่ลูกเล็ก ๆ ว่า จะเขียนเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิตไว้ ให้ลูกได้รู้ว่าแม่ทำอะไรบ้างกว่าจะมาถึงวันนี้ ให้ลูกเห็นเป็นแบบอย่างใน เรื่องการศึกษาเล่าเรียนและการดำรงชีวิต แต่จนเวลาล่วงเลยไปเนิ่นนาน ก็ยังไม่ได้ลงมือทำ เพราะภารกิจที่รับผิดชอบทำให้ไม่มีเวลาได้ทำตามที่ ต้องการ แต่ก็ยังไม่เลิกล้มความตั้งใจ จนกระทั่งดิฉันป่วยด้วยโรคร้าย เข้ารับการผ่าตัด จึงปลอดโปร่ง จากภารกิจทั้งมวล และคิดว่าเวลาของตัวเองเหลือไม่มาก จึงควรถือ โอกาสนี้เขียนเรื่องที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ ซึ่งคนใกล้ชิดในครอบครัว รวมทั้ง เพื่อนพ้องก็เป็นกำลังใจให้อย่างดียิ่ง จึงขอขอบคุณทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ และ หวังว่าสิ่งที่ดิฉันเขียนจะเป็นประโยชน์สำหรับลูกตัวเองและลูกคนอื่นบ้าง อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าสังคมสมัยก่อนเขาอยู่กันอย่างไร เพื่อเป็นแนวทาง ให้เด็กๆ รุ่นหลังมีความหวังและกำลังใจที่จะต่อสู้ชีวิตต่อไป ปัญจมา กุมภาพันธ์ 2546