ปลายฝน : ชุด รางวัลแว่นแก้ว ครั้งที่ 7 ปี 2553

“บ้านแม่ละมัย” กำลังจะปิดตัวลง เด็กกำพร้าทั้งหลายต่างมีคนมารับอุปการะไปหมดแล้ว เหลือแต่ปลายฝนที่แสนซุกซน สุดท้ายแล้วเธอจะมีครอบครัวอุปถัมภ์หรือไม่ ต้องไปติดตามกัน

"ปลายฝน" เล่มนี้ จะพาเด็กๆไปสัมผัสกับเรื่องราวของเด็กกำพร้าที่อยู่บ้านเด็กกำพร้า แต่ถูกส่งไปอยู่กับครอบครัวหนึ่งเพื่อช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้เด็กอีกคนหนึ่ง แต่ในขณะเดียวกันก็เพื่อทดสอบว่าเด็กจะสามารถทำให้ครอบครัวนั้นรับเป็นลูกบุญธรรมได้หรือไม่ ตัวละครเอกคือเด็กหญิงปลายฝน ซึ่งคงลักษณะซุกซนและความสดใสตามวัยไว้ได้ครบถ้วน

ผู้เขียนสร้างเรื่องราวอย่างสนุกสนาน จงใจให้เรื่องเกิดขึ้นจากพฤติกรรมของปลายฝนอยู่บ่อยครั้งเพื่อให้เด็กหญิงรู้สึกผิดอยู่เรื่อยๆ เป็นเหตุให้ผู้อ่านเกิดความสงสาร ในขณะเดียวกันก็ซ่อมปมเรื่องของตัวละครสำคัญหลายตัว อาทิ น้ำข้าว หรือทาว์ เอาไว้ด้วย แต่พอถึงท้ายที่สุดทุกอย่างก็เปิดเผยและลงเอยด้วยดี อ่านแล้วเด็กๆที่มีปัญหา ถูกดุบ่อยๆอาจสบายใจขึ้น เพราะปลายฝนทำให้เด็กๆรู้ว่า เรื่องซุกซนมีอยู่จริง และชีวิตก็ไม่สวยงามเหมือนปูด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป บางเวลาเด็กๆก็ต้องเรียนรู้ "ชีวิตตามที่เป็นจริงบ้าง อย่าเพิ่งตื่นเต้นตกใจไปเสียก่อนความจริงจะปรากฏ"