อยู่ถึง 100 ปีอย่างมีค่าและกล้าที่จะแก่

มนุษย์กำหนดโชคชะตาไม่ได้ แต่ลิขิตชีวิตตัวเองได้

เมื่อก้าวสู่ช่วงบั้นปลาย จงเลือกว่าจะอยู่อย่าง “ทนทุกข์” หรือ “มีสุข”

เรื่องราวปรัชญาชีวิตของนักวิชาการสูงอายุ วัย 85 ปี ที่ใช้เวลาทั้งชีวิตในการรักษาผู้ป่วย พร้อมกับถ่ายทอดความรู้แก่นักศึกษาในมหาวิทยาลัย โดยเขาเคยคิดว่าคนเราจะประสบผลสำเร็จได้ หากมีความมุ่งมั่นตั้งใจและความพยายาม แต่เขานั้นก็เพิ่งมาเข้าใจในภายหลังว่า ชีวิตมักเจอกับเรื่องบังเอิญมากกว่าเรื่องตายตัว โลกใบนี้เต็มไปด้วยความอยุติธรรมและไร้สาระมากกว่าที่คิด แต่เขายังก็ยังความสุขเล็ก ๆ มาช่วยเยียวยาความเศร้าต่าง ๆ เพราะความสุขเล็ก ๆ และความสนุกที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิดระหว่างใช้ชีวิตในแต่ละวัน จะช่วยบรรเทาการปลงอนิจจังและความเศร้าที่สะสมมาตลอดหลายปีได้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าทุกคนต้องใช้ชีวิตอย่างมีความสุขจวบจนวาระสุดท้าย โดยไม่สูญเสียรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

จุดเด่น

• แนะนำข้อคิดการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขจวบจนวาระสุดท้าย  

• ยกตัวอย่างหลักคำสอนในพระพุทธศาสนา คำคมคนดัง ชีวิตส่วนตัวของผู้เขียน และเรื่องคนใกล้ตัวมาไว้ในเล่มมากมาย

• ผู้เขียนมีประสบการณ์ชีวิตที่น่าสนใจ เคยผ่านสงคราม การประท้วงขั้นรุนแรง และติดคุก แต่เขากลับนำความสุขเล็ก ๆ รอบตัวมาเป็นแรงฮึดสู้ แล้วพาตัวเองก้าวเข้าสู่วัย 85 ปีอย่างมีความสุข

อยู่ถึง 100 ปีอย่างมีค่าและกล้าที่จะแก่

อยู่ถึง 100 ปีอย่างมีค่าและกล้าที่จะแก่

อยู่ถึง 100 ปีอย่างมีค่าและกล้าที่จะแก่